Hup! Weer een verslag! - Reisverslag uit Glencoe, Australië van Denise Schooltink - WaarBenJij.nu Hup! Weer een verslag! - Reisverslag uit Glencoe, Australië van Denise Schooltink - WaarBenJij.nu

Hup! Weer een verslag!

Door: Denise

Blijf op de hoogte en volg Denise

12 November 2015 | Australië, Glencoe

Hallo Lieve kijkbuisvriendjes en vriendinnetjes.

U wordt allen weer hartelijk bedankt voor de reacties op mijn vorige verslag!

Hier weer een nieuw verslag! Speciaal voor mijn tante Brigitte een paar dagen eerder dan zondag. Ik heb uit betrouwbare bron gehoord dat ze niet kon wachten tot zondag want dan zal mijn nieuwe verslag erop staan. Verrassing! Hij is er eerder. :)

In mijn vorige verslag vertelde ik dat ik waarschijnlijk balen moest rijden. Uit de reactie van Jeroen bleek dat hij ietsjepietsje bang was dat ik zijn taak over zal nemen thuis. Geen nood Jeroen, ik heb hier nog geen balen gereden. Druk met andere dingen.

En zo was het al weer vrijdag 6 november. Het was de geboortedag van mijn lieve, sterke en levenslustige moeder. Ik vroeg haar een paar weken terug wat ze wou hebben voor der verjaardag. Antwoord: Een kaartje van jou. Antwoord Denise: Oeh! Ik weet niet of ik dat wel red op tijd vanuit hier. Antwoord mam: Mag ook later hoor. Zoals de meeste misschien al gehoord hebben had ik natuurlijk al lang wat geregeld voordat ik weg ging. Ik had een ketting hangertje en een kaartje voor haar geregeld. Een paar dagen voordat ze echt jarig was heb ik een bos bloemen besteld die ze die dag kwamen leveren. Een ware verassing voor mam. Het leuke was nog dat we aan het Skype waren toen ze de bos bloemen kwamen leveren.
Ik had die dag eerst ’s morgens de kalveren gevoerd. Daarna ben ik samen met Dennis naar Harry gegaan. Daar moesten we stieren uitzoeken en onthoornen. We hebben eerst alles uitgezocht. 6 stiertjes zouden we als stiertjes laten de rest zou gecastreerd worden. We hadden eerst de 8 mooiste eruit gezocht. Van die 8 zijn we naar 6 gegaan. 1 stier vond ik echt een lelijk ding en had een stip op het oog. Dus ik zeg tegen Harry: Harry, dat ding is lelijk, kijkt scheel en heeft een stip op het oog. Ik zou een andere doen. Dennis zegt: Ah nee valt wel mee. Harry zegt: Verdomt Denise, Je hebt gelijk! Dus we hebben een andere uitgezocht. Die 6 hebben we onthoornd, het zijn beesten van z’n 5 maand oud ongeveer dus die hebben al behoorlijke hoorns. Bij ons in Nederland mogen de beesten en de beruchte dierenactivisten echt niet klagen! In Nederland worden ze verdoofd, krijgen ze pijnstilling en worden de mini hoornpitjes als kalfje eruit gebrand. Hier niet, hier staat dat beest vast in de behandelbox, dan gaat er een grote schaar/tang over de hoorns en dan Klats! Eraf knippen. Ik heb er ook 2 gedaan, is dat lastig? Mwah, kwestie van doen en niet nadenken. Wat vind ik er van? Tja het zou ook anders kunnen zeg maar.. Ik heb ook gevraagd waarom ze het niet doen zoals in Nederland. De reden: Dan moet het te vaak gebeuren, nu kan de hele koppel (52 stuks) in 1 keer. Nadat dat werk klaar was hebben we de boel opgeruimd en hebben we even koffie gedronken. Harry vertelde dat er een show was in Millicent met vuurwerk ’s avonds. Dennis, Jannie en ik zijn daar ’s avonds nog even heen geweest. We waren te laat voor het vuurwerk haha maar ach. Ik heb me wel gruwelijk vermaakt. Het is ongeveer hetzelfde als kermis bij ons. Al is dit wat tammer. We waren 1 uur ongeveer thuis en Dennis en ik moesten de volgende ochtend melken. Aj! Maargoed ik doe dat in Nederland ook wel eens, stappen en de volgende ochtend melken dus kop houden en door doen. Jannie vertelde ons die avond nog leuk nieuws: Het platform van de melkstal is stuk. Dat ding heeft 2 aandrijvingen en 1 is er kapot. We mochten dus niet het platform terug draaien. Leuk is dat!

Zaterdag kwam ik ‘s morgens, ietwat slaperig, in het kantoortje. Dennis en ik zijn, op goede hoop dat het platform bleef draaien, gaan melken. Want dat ding kon er natuurlijk zo mee ophouden. Godzijdank is het de hele melking goed gegaan. Na het melken heb ik kalveren gevoerd. Nadat dat klaar was moest ik helpen met het maken van het platform. Daarna hebben Gurri en ik een vrachtje balen gehaald. Er had nog een koe gekalfd dus die hebben we ook uit de wei gehaald. ’s Avonds heb ik gemolken.

Zondag heb ik geholpen met het melken afmaken. Daarna hebben we kalveren gevoerd en heb ik de pinken gevoerd. Het draad moest verzet worden dus dat heb ik meteen maar gedaan. Nadat dit vaste riedeltje klaar was heb ik wat milk feeders schoongemaakt. Niet schoongemaakt als: even borsteltje erdoor en afspuiten, nee schoongemaakt als: Spenen eruit halen en alles goed schoonmaken en wat was dat vies! Dikke klonten zure melk erin, gadver! Na 2 van die dingen schoongemaakt te hebben heb ik snel lunch gehad. Daarna zijn Gurri en ik gaan kunstmeststrooien. 1 wei deed die me voor, de andere wei heb ik alleen gedaan. Leuk! Gurri vroeg me waarom ik toch in vredesnaam terug ging naar Nederland. Ik kon best daar blijven werken. Haha. Kunstmeststrooien doen ze op GPS en hier kijken ze niet zo nauw. Als je de hoekjes bent vergeten is niet erg en als je een streppeltje dubbel hebt gestrooid maakt ook niet uit. Ze rijden hier ook niet heen en weer, nee ze rijden hier net zo lang rondjes tot je geen rondje meer kunt rijden. ’s Avonds heb ik gemolken. Het was vandaag echt gruwelijk warm, 31 graden! Zo komt het luie zweet er wel uit zeg maar.

Maandag ochtend heb ik gemolken met Jannie. Daarna hebben we de kalveren gevoerd. Gurri moest op tijd weg want hij moest naar de tandarts. Leuk om te weten niet? Hij zei: Het wordt vandaag nog warmer als gisteren dus werk je werk af en ga dan naar huis. Allrighty. Na het kalveren voeren heb ik het draad van de melkkoeien nog verzet. Op de terug weg zag ik dat er een kalf lag bij de droge koeien. Mooi! Weer één minder. Omdat het zo gruwelijk warm was had ik lang pauze. Om 3 uur heb ik dat kalf uit de wei gehaald, en omdat ik geen zin had om de trailer achter de quad te doen heb ik het mormel gewoon op m’n schoot gehouden. Op goede hoop dat die niet ging pissen. (het was een stiertje). Goed, ik heb mijn benen droog gehouden en moeders veilig naar de hoppy’s gebracht. Kalf in het hok gegooid en toen melkkoeien gehaald. En god wat was het warm! Het was over de 32 graden. En wat denk je wat die koeien dan doen? Juist, mega sloom lopen. Niet gek natuurlijk die beesten hebben het ook mega warm. Er is elke keer 1 z’n trut die over de draden springt. Die loopt dan door alle weides mee met de kudde tot ze niet meer verder kan. Dan sprint de bitch naar de achterste hoek in de wei waar je ze op kan halen. Na het koeien halen was ik vrij. Ik heb mijn moeder lief gevraagd of zij even ome dok wou bellen voor mij. Ik had wat last van m’n astma en ben als het zo warm en droog is telkens benauwd. Het assistentje van ome dok zei dat ik naar de dokter hier moest om m’n longen te laten checken. Ah Ah dat gaat deze dame dus mooi niet doen. Ik kijk het nog wel even aan. Gaat het slechter dan ga ik wel even langs de dokter. ’s Avonds kwam Harry hier nog even langs om te zeggen dat ik morgen (dinsdag daar heen moest). Oké, komt goed!

Ik heb de nacht van maandag op dinsdag echt mega vast geslapen. Ik moest dinsdag om 9 uur beginnen. Ik kwam in de melkstal, deed m’n schort voor en handschoenen aan. Draai me om staat Gurri daar ineens. Ik was nog half slaperig dus schrik me een ongeluk! Rotjong! Harry was hier ’s morgens ook. Gurri vertelde met de koffie dat ik ook had kunstmest gestrooid. Reactie Harry: Ja?? En hoe ging dat? Gurri: Ja hartstikke goed! Harry: Hejee Denise, wil je niet een halfjaartje langer blijven? Ik: Nee Harry, ik denk dat het thuisfront dat niet leuk gaat vinden. Harry: Oké, dan bel ik je ouders! Je hebt je been gebroken en dat duurt hier in Australië geen 6 weken maar 6 maanden. Hahahah. Een teken dat ze tevreden zijn dacht ik zo. Na de koffie hebben we de kalveren gevoerd. Daarna ben ik met mijn bolide naar Harry gereden. Dennis kwam later. Harry en ik hebben de stiertjes opgehaald en alles klaargezet want deze arme stiertjes (52 stuks) zouden de laatste minuten kunnen genieten van hun ‘zaakje’. We gingen ze namelijk castreren. Daarnaast kregen ze ook spul over de rug tegen longworm en een B12 injectie. Dat castreren heb ik ook gedaan. Easy peasy! Je pakt t zaakje vast. Slaat er een elastieke ring omheen en klaar is Kees. Ik heb nog nooit zoveel kloten vast gehad! En dat op 1 dag! Haha! Na ongeveer 2 weken valt ’t zaakje er dan af. Je snapt het niet maar na een paar minuten begonnen de eerste toch al wat te trappelen, en liggen en dan weer staan. Je zou haast denken dat het toch wat jeukt. Nadat we deze gedaan hadden hebben we nog wat netten om de fruit bomen gemaakt. Ik vertelde Harry dat ik graag in de tuin werk en dit thuis ook graag doe. Dat kwam mooi uit want dan kon ik mooi Ria een keer helpen in de tuin! Leuk leuk leuk!

Gisteren, woensdag dus, had ik na 9 dagen werken een vrije dag. Ik heb eerst wat kleren en m’n beddengoed gewassen. Daarna heb ik mijn bolide getankt en ben ik naar Mount Gambier gereden. Daar ben ik gestopt bij het informatiecentrum. Ik had namelijk wat gezien van de Sunken garden. Het vrouwtje daar legde me uit hoe te rijden. Eenmaal daar aangekomen loop je eerst door een stukje park waar, hoe kan het ook anders, een barbecue staat! Die dingen staan hier overal, kun je zo gebruik van maken. Gezellig toch?! Toen kwam ik bij de Sunken Garden. En wat is dat mooi! Het is een groot kratergat waar nu een tuin in groeit. Zo gigantisch mooi! De bloemen stonden nog niet allemaal in bloei dat was wat jammer, maar he, dat is weer een reden om nog eens terug te gaan. Ik heb daar wat rond gelopen in die tuin. Daarna ben ik naar een volgende tuin gegaan. Dit is ook een kratergat maar hier is de tuin juist op de top hier van. Ook erg mooi, er stonden een heleboel rozen te bloeien. Na de tuinen heb ik wat rondgelopen. En wat denk je? Ik weet niet hoe het in Nederland er nu voor staat met de sinterklaas koorts maar hier hebben ze last van de kerstmis koorts! Er stond een giga kerstboom, opgetuigd en wel op straat. Ook in de winkels is alles al kerstmis. Van de ene kant ook wel goed, zo kon ik alvast kleine kerstkadotjes kopen voor thuis en dit verzenden. Dit had ik vorige week gedaan op mijn vrije dagen. Het pakket was vandaag aangekomen. Mooi op tijd dacht ik zo! Ik had het verzonden per schip maar de man van het postkantoor zei al dat ze vaak het vliegtuig niet vol hebben met post. Dan pikken ze wat pakketten van het schip af en die gaan dan met het vliegtuig mee. Die van mij zat daar dus ook bij. Nu moeten ze alleen wel lang wachten tot ze het uit kunnen pakken (haha). Daarna heb ik boodschappen gedaan. ’s Avonds heb ik een film gekeken met een overheerlijk rood wijntje erbij.

Vandaag, donderdag, had ik mijn 2e vrij dag. Ik was van plan om 9 uur te vertrekken naar Tantanoola maar dat heb ik niet gered. Ik lag namelijk met m’n luie reet nog in bed tot 9 uur. Daarna heb ik een heerlijk gebakken eitje als ontbijt genomen. Ik ben rond half 11 ofzo pas richting Tantanoola gegaan. Daar heb ik de Tantanoola cave bezocht. Dat is een druipsteen grot. Echt heel erg mooi om te zien! Ik weet niet hoe het kan maar ik zie altijd overal dingen in. Zo zag ik een grote slangenbek, een vrouw en twee knuffelende mensen. Heel mooi! Daarna ben ik over die berg gelopen. Omdat het vandaag gigantisch mooi weer was ben ik doorgereden naar Millicent waar ik naar het strand ben geweest. Dat was erg mooi. De zee, of eigenlijk oceaan was wel erg ruig! Ik heb daar nog wat mooie schelpen gevonden. Ik kan er niks aan doen maar ik denk dat ik dat heb georven van mijn oma. Als ik ergens op een strand ben moet ik zoeken naar stenen en schelpen. Ik heb wat mooie gevonden. Normaal is Jeroen dan degene die zegt: Denise niet allemaal meenemen, zoek de mooiste er maar uit en die neem maar mee. Lucky me dat Jeroen er niet bij was. Zo kon ik ze allemaal meenemen :). Na dit strand ben ik teruggereden en was mijn plan om naar Southend te gaan. Dat is een ander stuk strand. Je kunt daar op 2 manieren heen: over de grote weg of binnendoor over de gravel weg. Avonturier dat ik ook ben kies natuurlijk voor de grevel weg. Zo zie je tenminste nog eens wat van de Australische binnenlanden. In Southend aangekomen weet je niet wat je ziet. Gigantisch blauw water! Heel mooi. Ze zijn daar erg actief met vissen. Daar heb ik ook nog even een stukje strand afgestruind en heb daar een paar mooie slakkenhuizen gevonden. Je raad het al, die heb ik natuurlijk ook meegenomen. Ik moet thuis nog maar even bedenken wat ik met die schelpen ga doen maar daar verzin ik wel wat op! En anders heb ik een paar zeer creatieve mensen in mijn familie die misschien ook wel goede ideeën hebben. Ik ben een stukje langs de rotsen gelopen maar het werd al laat. Ik heb dus besloten terug te rijden en een volgende keer terug te gaan en de tocht te lopen. Daarna wil ik door rijden naar Beachport. Dat schijnt ook erg mooi te zijn. Moet het natuurlijk wel mooi weer wezen. Op de terug weg heb ik nog even koffie gedronken bij Ria, Harry was aan het werk. Morgenvroeg moet ik melken en kalveren voeren. Daarna moet ik weer naar Harry. We gaan die 52 stiertjes onthoornen en een groep andere stiertjes behandelen met longwormspul en B12. Overmorgen mag ik ’s middags ook naar Harry en Ria om Ria te helpen in de tuin. Yes!

Even een kort stukje over het slangen oord hier rondom het huis: Het gras is nog steeds niet gemaaid, de maaier is ook nog steeds niet gemaakt. Dennis is er wel mee bezig geweest. Hij moest de v-snaar vervangen. Hij heeft hiervoor de hele motor en alles er voor heen moeten halen jaja. (ik heb dat es even met Jeroen besproken en dit is helemaal niet nodig) Maar goed. Hij had een nieuwe v-snaar maar deze was te kort. Wanneer meneer weer tijd heeft zou die er wel naar kijken. Maar meneer is altijd druk druk druk.. Een goede vraag dus wanneer dat ding een keer klaar is.

Ik moet eerlijk toegeven dat de tijd vliegt en ik het echt goed naar me zin heb. Iets langer blijven zou ik ook echt niet erg vinden maar dat kan ik het thuisfront niet aan doen. Maar wie had dat gedacht?! Ik had, voordat ik hier heen ging, niet eens durven hopen dat ik het zo naar m’n zin zou hebben. Dat rottige Nieuw Zeeland speelt altijd in je hoofd. En nog! Je wordt er mee wakker en gaat er mee naar bed. Maar nu is het anders. Ik heb nu een leuke ervaring in het buitenland en ik ben echt heel blij dat ik toch deze stap heb genomen! En wat ben ik blij dat mijn lieve ouders en mijn lieve vriendje, ondanks dat ze het niks vonden, toch al die tijd achter mijn keuze hebben gestaan.

Wat mijn verslag betreft is het misschien maar goed dat ik niet heb gewacht tot zondag. Anders zou dit verslag nog langer worden!

Tot de volgende keer! 

See ya!

  • 12 November 2015 - 21:46

    Hendrika:

    Wat weer een prachtig verhaal, leuk om te horen dat het goed gaat. Hoop dat je longen het ook een beetje volhouden in die warmte! Liefs van ons.

  • 17 November 2015 - 22:13

    Mam:

    Heey Denise,


    Wat een verhaal weer, leuk leuk je leest het ook zo weg haha.
    Eindelijk is de computer weer klaar en hupsekee daar gaan we weer.
    Ik was idd verrast ja en die bos bloemen schitterend echt .
    Maar ja de weken vliegen voor jou voorbij en wat een mooie plekken daar schitterend gewoon.
    Hier is het onstuimig de eerste herfststorm is een feit bah . niks aan maar ja .
    35 graden is ook niks he.
    Sabine staat geschoren en al droog en warm. Zal die dame wel goed in de gaten houden hoor.
    Nou Denise ik weet niks meer hou de ogen goed open met die vieze slangen.spinnen enzo want het stikt er van de ongedierte.

    Ga lekker met die hitte naar het strand en ondek je plekje daar.

    Veel liefs van ons hier
    vanuit De Lenden



  • 18 November 2015 - 16:42

    Erwin En Inge:

    Hoi Denise!

    Keeeeeeeeeal hee die verhalen worden langer en langer! Mooi man :D
    Zo krijgen we toch nog een beetje mee van wat je doet en meemaakt. We hoorden al van Jeroen dat het onmundig goed met je gaat en dat je het gruwelijk naar je zin hebt nog steeds (hadden niks anders verwacht). Vet mooi! Alleen die slangen zijn wat minder mooi, als je de kans krijgt en je hebt ze voor de bats, sla ze asjeblieft kapot zeg bah.
    En wat tof dat Rianne naar je toe komt, heel veel plezier alvast!

    We missen je wel hoor, dus niet te lang blijven hangen daar down under.
    Nou knallen en genieten, en pas goed op jezelf en doe geen dingen die wij ook niet zouden doen :P


    Groetjes en liefs,

    Erwin en Inge

  • 24 November 2015 - 10:53

    Bernd En Ellen:

    Heey meid..

    Jeeee wat een mooi verhaal heb je er opgezet.. Je schrijft het ook op zon leuke manier. Prachtig!!
    Wat super lief dat je dat allemaal al had geregeld voor je moeder en hoe bijzonder dat de bloemen dan juist op dat moment worden geleverd...

    Hoe is het nu met jouw longen? Gaat het al beter?

    Meid de tijd vliegt voorbij.. geniet nog van alles en van het mooie land.

    Tot snel.. Liefs Fam. Wuestenenk

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Denise

Actief sinds 07 Aug. 2015
Verslag gelezen: 215
Totaal aantal bezoekers 10243

Voorgaande reizen:

15 September 2015 - 22 Januari 2016

Australie!

Landen bezocht: