Onze reis is ten einde

Hoi lieve mensen,

Ja het is zo ver. Onze reis is ten einde. Shit! Want wat hebben we het leuk gehad en wat hebben we mooie dingen gezien. Een ervaring rijker, dat zijn we zeker! Wat is het tof dat we dit met z’n tweeën hebben gedaan. En Rianne, die stoere chick doet het ook maar even, alleen naar Australië vliegen om een vakantie te vieren met haar zus! Gaaf! Helaas heb ik der vanavond op het vliegtuig gezet, terug naar huis. Waar iedereen op haar wacht. En wat was dat afscheid moment k*t. Hieronder onze laatste belevenissen:

Maandag 4 januari zijn we ’s morgens met de tram naar Melbourne city gegaan. We wisten niet goed waar we eruit moesten dus zijn voor de zekerheid maar op tijd uitgestapt. Wat bleek, de stad was nog een heel eind lopen. Nou oké, dan maar lopen. Op een gegeven moment kwamen we de city circle tram tegen. Die tram rijd constant rondjes rondom de stad. Ideaal! We zijn uitgestapt bij het informatiecentrum waar we wat tips hebben gevraagd. We zijn via een straat, ben de naam even kwijt, die op de lijst van lonely planet staat, gelopen. Die straat is helemaal vol gespoten met graffiti. Gaaf om te zien joh, zitten echt hele mooie dingen tussen. Daarna zijn we doorgelopen naar de winkels en mijn hemel.. 2 achterhoekse meiden, geboren in het kleine dorpje Olburgen, levend op een boerderij waar ze trots op zijn, in de grote stad! Holymoly wat een bult mensen, wat een bult winkels, wat een bult daklozen, wat een bult rare figuren en wat een bult Chinezen! Ik, superheld verdwaler, wist dan ook nergens de weg meer terug te vinden. Gelukkig is Rianne daar beter in, haha. We hebben ’s avonds een lekkere pizza gegeten en een cocktail gedronken in de stad. Na het eten zijn we in de city circle tram gestapt om zo op de plek uit te komen waar we weer in de tram moesten stappen om bij het hotel uit te komen. Nou erg leuk dat ding, dat ding stopt dus om precies 7 uur. We moesten er om 7 uur dus uit en maar zien hoe we terug kwamen. Ik schoot natuurlijk meteen in de stress. Denise en openbaar vervoer werkt niet goed samen. Nou hup, in een andere tram dan maar. Later weer in een andere tram waarvan we dachten dat die naar ons hotel ging. Helaas deze tram ging precies de andere kant op dan dat wij moesten. Dus hup er weer uit. Andere tram weer in maar oeh shit, waar moeten we eruit? We zijn uitgestapt bij een stop waarvan we dachten dat het dichtbij het hotel was. Helaas, we waren weer verdwaald. We zijn naar een pizzeria gelopen om het daar te vragen waar we heen moesten. Die stuurde ons weer terug. Bij een tankstation hebben we het nog maar eens gevraagd, die gabber kende de weg daar niet. Toen gevraagd bij een sportschool. Jap die vent stuurde ons weer richting die pizzeria en dan was het z’n 2 km lopen. Ooookeeee! Gelukkig zijn we toen aangekomen bij het hotel.

Dinsdag ochtend moesten we er vroeg uit. We moesten om half 10 in Barwon Heads zijn. Een plekje nog onder Geelong. Waarom dat nou weer? Nou dat zal ik vertellen. Ik ging die dag uit een vliegtuig springen, jep ik ging skydive. Het was eerst gepland op 2 januari. Dat ging niet door vanwege te harde wind dus werd het verzet naar 3 januari. Daar aangekomen ging het weer niet door vanwege de wind. Afspraak gemaakt voor vandaag, dinsdag 5 januari. Ik had niks meer gezegd tegen pa en ma. Mam had ik wijs gemaakt dat het de 12e ging gebeuren (op verzoek van pa). Pa zei dat die niet goed had geslapen de nacht voordat ik eigenlijk de eerste keer zou springen. Goede reden om het dus ook niet aan pa te vertellen. Toen we daar aankwamen moest ik wachten tot ze me naam omriepen. Je kreeg een filmpje te zien, kreeg een broek aan, daarna kreeg je een harnas aan. Paar minuten later ontmoette ik mijn Skydive buddy, Kyl. Een kei gave gast die ik mijn leven in zijn handen legde. Spannend! Spannend dat was het zeker in het begin. Maar naast de gezonde spanning had ik ook ruimte om er gigantisch van te genieten. Huppekee vliegtuigje in, vliegtuigje de lucht in, Pling lampje op groen op 12.000 feet. 2 Mensen gingen eerst. Daarna gingen wij hoger naar 14.000 feet, want als je het doet moet je het goed doen natuurlijk! Hoger als 14.000 feet kan hier niet in Aussie. 14.000 feet is omgerekend 4,3 km hoog. Jap das een heel eindje. Ik mocht als 2e eruit springen je bungelt met je benen over de rand van het vliegtuig en dan hiiieeieieieieieieieieieieieuuuwww, vrije val naar beneden. Gaaf dat dat is! Zo zo super gaaf! Wanneer je door de wolken heen bent zie je de grond op je afkomen en dan beng! Parachute open. Woooowww wat een uitzicht en wow wat is dit gaaf! Ik had niet eens last van m’n hoogte vrees! Na een mooi uitzicht waar ik volop van genoot was het tijd van landen. Ik heb nog even naar Rianne gezwaaid die beneden op me wachtte. Het zat er al weer op. Gelukkig heb ik er voor gekozen om een filmpje en foto’s te maken. Haha hilarisch dat filmpje trouwens. Nadat ik weer veilig op de grond stond en mezelf bevrijd had van het harnas en dergelijke heb ik mam gebeld. Opening van het gesprek: Heee mam! Mam: Hoi, hoi wat is er? Ik: Mam, ik heb net geskydived! Mam: Oh god deern toch, wat vertel ie mien now? Hahahhahahaha. Jap, toen heb ik mijn vriendje nog even laten weten dat ik nog leef en zijn Rianne en ik weer gegaan. We zijn op de terug weg langs een Aboriginal Centre gegaan. We dachten dat er heel wat te zien was maar dat viel vies tegen. We hebben koffie gedronken, daarna boodschappen gedaan en terug gereden naar het hotel. We hebben gegeten, zijn nog even rondgelopen in de aso buurt van ons hotel en daarna terug gegaan. ’s Avonds hebben we nog even geskypet met thuis. Wat een giga gave dag was dit!

Woensdag zijn we naar St. Kilda gegaan met de tram. We hadden marsmellows gekocht en aangezien we overal een barbecue tegen zijn gekomen dachten we dat het wel leuk was deze op te eten bij een barbecue aan het strand. Meen je toch dat we z’n ding konden vinden daar. Nou in de tram dan maar weer en richting South beach Melbourne. Op het station werd ons nog gevraagd of we tweelingen waren. Nee sorry meneer, dat zijn we niet. In South Beach Melbourne hebben we rond gelopen, weer geen barbecue. Ons plannetje van de marsmellows is dus in duigen gevallen. We zijn terug gegaan naar de stad. Hebben daar koffie gedronken en zijn naar de nachtmarkt gegaan in de Queen Victoria Market. Was gezellig daar joh. Rianne en ik hebben daar gegeten en hebben als toetje een mega lekkere echte Australische pavlova gegeten. Jam! Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was dus een dag van 2 stranden zien, veel in de tram zitten, mislukt plan van de marsmellows maar wel gezelligheid op de markt.

Donderdag ochtend zijn we weer naar de markt gegaan. Het was nu de gewone markt. Ook leuk! Daarna zijn we langs twee outlet centrums gegaan. Beetje rond kijken. ’s Avonds zijn we op zoek gegaan naar een fish and chips zaak. Nergens een te bekennen. Een bult sushi, dat kun je krijgen hier, gadver! Nou dan maar weer richting South Beach Melbourne, want daar hebben we wel z’n zaakje gezien. Rianne zag een stop eerder ook z’n zaakje. Daar hebben we ons vieste eten ooit gehad! Die vis was zo ranzig, en de patat gigantisch zout. Jak! We hebben daarna onze mond gespoeld met een cocktail! Die hebben we aan de andere kant van de weg gehaald die was wel lekker! Voorlopig hoeven wij geen fish en chips meer!

Vrijdag ochtend zijn we terug gegaan naar een van de outlet centrums. Waarom dat nou weer? Hoor ik jullie denken. Nou om het volgende: Ik had daar kei gave winterschoenen gezien, Dr Martens, die waren in de opruiming. Rianne had ook nog leuke Vans gezien. Na het met het thuisfront en met mijn vriendje overlegt te hebben, hebben we ze dus gekocht. Yes! Ik heb coole Dr. Martens schoenen! We zijn daarna met de tram gestopt bij een soort zee dierentuin. Een ticket kostte 40 dollar. Dat vonden we net wat te veel van het goede dus zijn we naar de stad gegaan waar we bij de Krispy Kreme een donut hebben gekocht. We zijn doorgelopen naar de Starbucks waar we een lekkere bak koffie hebben gehaald. Genieten! Daarna zijn we wat rond gelopen. Ik wou graag even bij een Teddybeer winkel kijken. Jap, ik ben gek van teddyberen! Oh zulke mooie zaten er tussen. Eerst mocht ik van Rianne er niet heen. Maar ik heb me ingehouden, ik heb er geen een gekocht. Eén hele mooie kostte $200, dat is omgerekend €127,31. Tjezus wan geld. Rianne had nog een nagelknipper nodig en ik nog gel voor m’n knieën, dat hebben we gehaald en daarna zijn we terug richting ons hotel gegaan. We hebben nog wat boodschappen gedaan en hebben ergens een broodje gegeten. ’s Avonds gingen we het meeste van de spullen al inpakken, wat een gedoe. Ik heb al mooi wat spullen van mij bij Rianne in kunnen doen. Rianne mocht namelijk 30 kg mee nemen en ik, als ik vlieg vanuit Mount Gambier maar 15 kg. We hadden een paar flesjes drank gehaald om onze laatste avond te vieren.

Zaterdag ochtend hebben we onze laatste spullen gepakt, de boel in de auto gepakt en uitgecheckt bij het hotel. We konden de auto daar nog even laten staan. Dat scheelt een boel parkeer geld! We zijn met de tram naar de Botanic gardens van Melbourne gegaan. Joa, was mooi maar niet heel bijzonder. Na een half uur zijn we weer terug gegaan, hebben nog even koffie gedronken en wat gegeten. Daarna naar het hotel en richting het vliegveld. Ik heb Rianne even geholpen met inchecken en met een formulier in vullen. Rianne had nog een broodje gegeten en toen was het moment dan toch daar. Jak! Wat moeilijk om elkaar doei te zeggen! We hebben mekaar een dikke knuffel gegeven, gehuild, een kus gegeven en toen aju gezwaaid. Gadver wat lastig! Ik heb, toen ik de parkeer kaart van $29 betaald had (afzetters), Jeroen nog even gebeld. Daarna ben ik in de auto gestapt en begonnen aan mijn reis naar Amphitheatre. Daar slaap ik een een Bed en Breakfast om morgen door te rijden naar Glencoe. De reis was echt super mooi, mooi landschap, mooie vogels. Ze hebben hier de kakkatoes! Kei leuk en schreeuwen die dingen haha. Het zijn aardige mensen en een super gaaf gebouw. Alles nog in de jaren 50 stijl. Morgen om 8 uur is het ontbijt.

Ja lieve mensen, dit was de reis van Rianne en mij. Na 5 dagen stad ben ik blij dat ik terug kan naar de plek waar ik me beter thuis voel, de farm!Nu ik Rianne heb afgezet voel ik zelf ook wel dat ik graag naar huis wil. Ik heb het hier gigantisch naar me zin, leuke lieve mensen ontmoet, het ‘vrije boeren’ mogen meemaken, mooie dingen gezien maar nu de laatste weekjes in gaan is het gevoel van naar huis gaan ook wel fijn. Vanaf overmorgen een weekje lekker werken nog en dan is het zo ver. Dan is mijn avontuur afgelopen.

Ik wens jullie een fijn weekend!

Veel liefs,
Denise